Madame Phype
Madame Phype rookt sigaren Havanna’s zelf gedraaid De geur van haar haren Het vuur dat lekker laait Madame Phype is heel bedreven Met lucifers en zo De vlam slaat in de nevel En ik zing cocorico Madame Phype rookt
Meneer Playboy
Hij is koel, draagt schoenen blauw Meneer Playboy Donkere bril voor ogen blauw Meneer Playboy Hij kijkt in de metro naar vrouwen, ah… Trein, tram en bus telkens hangt hij in de touwen Meneer Playboy Hij neuriet liedjes, blues en
Vrouwen bijten
Vrouwen bijten niet meer zoals vroeger daardoor blijf ik heel lang kijken naar de oppervlakte mijn ogen bijna scheel Vrouwen bijten niet meer zoals vroeger daardoor blijf ik gaaf dat broze wormpje spartelt zich verloren het nutteloze aas, de
Mooie morgen
In de morgen koffie ruiken Wachten tot jij komt In mijn hoofd zindert een stilte Die mijn ik verstomt Het lijkt dikwijls vanzelfsprekend Dat het zo nu en dan benauwt En met mij soms op de loop gaat
Elpee Boon
Hij zat in het panel van de quiz: “’t Is maar een woord”, op teevee De schrijver als paljas sinds heugenis Ik was een jaar of zeven, Boon Elpee Toen ik voor het eerst iets van hem las Zijn roman
Mieke Maai
Op de renbaan van haar lichaam In de sporen van haar Duizend soldaten met een stijve Warme, hete lijven Mieke Maai me maakt me Mieke Maai me maakt maakt maakt, ze maakt me Met haar mondje, met haar kontje
Minuet
Hij: In mijn kamer, in de kou scheur ik knipsels, denk aan jou een buitenstaander, wie ben je nou niemand ziet de binnenbouw Zij: Onze lijven, wat is dat nou je bent een ouwe, je hebt een vrouw toch
Real Slow
Oude whisky, een sigaret Ik heb mijn masker opgezet Trek een smoel op teevee, goedlachs Mijn taal is mijn dialect Wat ik zeg is voor echt Oh oh oh, wat een fijne dag Dansen doe ik alleen met mijn vrouw
Dag Lowie
Ha, dag Lowie. Ik ben blij dat ik u zie, dat we samen op stap zijn gegaan. Al is ’t in een lied, flarden muziek. Dingen die vluchtig zijn en vergaan Ge kroop in mijn hoofd, ik in dat van
In het kasteel
Daar in die kamer, het was er zo warm Waar onder zijn blik, zij rilde Wenkte hij haar met één oogopslag Het was wat zij altijd wilde De liefde – ja, dat wordt gezegd Hij sprak geen woord. Zo