de kleine wijzer staat bijna op vijf
ik sloof me uit in de keuken
met mijn welgeschapen lijf
zo heet als de oven
het moet weer eens zijn
er valt niet aan te ontkomen
het wordt opnieuw konijn
voor de kerel van mijn dromen
de kleine wijzer kruipt voorbij half zes
ik hoor de sleutel in het slot
daar is ie weer met zijn fles
ik dien de maaltijd op, feestelijk
zoek niet naar een kaart
waarom veranderen van spijs
we zijn zo goed geaard
hij bepaalt altijd de reis
ik voel een golf van tederheid
nu ik zijn lippen zie bewegen
komt hij, o komt hij nu bij haar
ik kan er niet meer niet meer tegen
de kleine wijzer licht op voorbij half negen
ik trek het dekbed over me heen
‘de resten op tafel… die ruim ik morgen wel af’
hij nam me beestig goed, nu ben ik alleen
hij stroopte mijn kleren en zoveel meer
het liefst had ik hem gevild
niks wil deze man mij beloven
een heer te zijn, noch een kind
nog honderd achtenvijftig uren
hij is altijd stipt op tijd
een angsthaas schuilt niet in zijn venen
zo zeker van wat hij bij me krijgt
ik haat hem ik haat hem ik haat hem…
Dit lied maakte ik op 9 september 1998. Het was geschreven om gezongen te worden door een vrouw. Occasioneel zing ik het zelf of breng het als een gedicht en vraag het publiek dan goed de verbeelding te gebruiken. 😊
Staat daar ook al muziek bij ? Mag ik u anders eens even opbellen ?
Luister gerust een keer naar andere songs na ons gesprek van zonet!