Weer ging een dag voorbij, je schuift de gordijnen dicht
Buiten is ’t donker, er brandt alleen wat licht
Bij de buren aan de overkant twee hoog
Daar woont een zuipschuit en zij houdt het nooit droog
’t Herinnert mij hoe heet zij weer wat was haar naam,
Zo’n knappe kop met een toekomst om voor te gaan
Ze had een baan een vriend samen een kind
Waar hij zorg voor droeg zij liep verloren in de wind
Oh o… is er iemand die ooit begrijpt
Wat in iemand omgaat, zonde van de tijd
Ik twijfel soms aan wat ik doe de zin van het bestaan
Je weet niet altijd met wie wat welke weg te gaan
Iedere morgen ga je weer waarheen de dag je leidt
Die vliegt voorbij en dat is dan je eeuwigheid
Is wat je overkomt in een jaar een dag een uur
Dat je verteerd wordt door een verheven vuur
Dan denk je even ging dit maar nooit voorbij
Waarin jij je geeft aan het gevoel ja wij
Oh o… is er dan een die je begrijpt
Voelt wat in je omgaat en deel is van je tijd
Herken je ’t zijn, herken je haar, herken je hem
Is het vreugde pijn, een gebaar, een stem
Ben je naïef, goedgelovig – wat dan nog
Is het zinnebeeld of louter zinsbedrog
Oh o… is er dan een die je begrijpt
Voelt wat in je omgaat en deel is van je tijd
is er dan een die je begrijpt
Voelt wat in je omgaat en deel is van je tijd